W ten oto skomplikowany sposób rozpoczyna się historia radzieckiego powojennego motocykla. Historia niezbyt jasna, co nie powinno dziwić tych, którym nieobce były praktyki naszego wschodniego "Wielkiego Brata". Istnieją co najmniej dwie wersje uzyskania przez Rosjan dokumentacji BMW.
Jedna z nich mówi, że w wyniku paktu Ribbentrop-Mołotow i współpracy niemiecko-radzieckiej, komuniści szkoląc się w III Rzeszy, otrzymali także plany konstrukcyjne motocykla. Ten pozornie przyjacielski gest posiadał ukryty cel. Hitlerowcy, myśląc o przyszłym zerwaniu współpracy z ZSRR, chcieli w ten sposób zapewnić sobie zaplecze techniczne i swobodny dostęp do części zamiennych na terenach planowanej napaści.
Druga wersja wiąże się z powszechnie znanymi praktykami radzieckich wyzwolicieli. Wracając po wygranej wojnie do siebie, zabierali oni ze sobą całe fabryki, plany, dokumentacje i linie montażowe. Tak powstały pierwsze radzieckie samochody i większość nowoczesnych konstrukcji, których licencje ZSRR sprzedawał później swoim krajom satelickim.
W podobny sposób "skonstruowano" także bardzo dobry radziecki motocykl. Ustępował on wprawdzie egzemplarzom przedwojennym, pochodzącym z Niemiec - przede wszystkim jakością materiału, z którego wytwarzano poszczególne części. Ale, jak mówią znawcy tematu, jakość tamtejszych radzieckich motocykli i tak była o niebo lepsza od produktów z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.       

.:: Wstecz