Jawa 250 typ 353 – motocykl firmy Jawa klasy 250 cm³, produkowany w latach 1953-1965. Potocznie nazywany kývačka.
Po raz pierwszy konstrukcja została pokazana publiczności w 1953, była następcą Jawy Perak typ 11. Początkowo zastosowano nie poddany modyfikacjom silnik poprzedniczki o mocy 9 KM, lecz po dwóch latach zdecydowano się zwiększyć moc do 12 KM (typ 353/03). W pierwszych latach produkcji motocykle wyposażone były w stacyjkę z amperomierzem umieszczoną na zbiorniku paliwa, tłumiki typu "rybka”, gaźnik Jikov 2924H. W marcu 1959 zostały one zastąpione przez stacyjkę umieszczoną w osłonie lampy, tłumiki typu "cygaro", gaźnik Jikov 2926 Monoblok (w wersji przejściowej Jikov 2926 TR) z dużym poliamidowym filtrem powietrza i zakrywającymi go osłonami ramy.
Głębokie, długie błotniki zapewniały ochronę przed błotem i wodą, a puszka narzędziowa miała pojemność wystarczający na podstawowy zestaw kluczy. Napęd był zaopatrzony w mechanizm rozłączający sprzęgło przy zmianie biegów, co pozwalało nie używać ręcznej dźwigni sprzęgła. Charakterystyczne dla tych silników było również wykorzystanie jednej dźwigni do przełączania biegów i do rozruchu - po podniesieniu jej do pozycji pionowej. Początkowo wahacze smarowane były smarem poprzez smarowniczkę, następnie przystosowano je do smarowania za pomocą oleju ze skrzyni biegów doprowadzanego specjalną rurką. Motocykl podczas jazdy po szosie zachowywał się prawidłowo, lecz przy jeździe w terenie miał duże skłonności do uślizgów kół.
Produkcję modelu 353/04 zakończono w roku 1962. Późniejsze wersje (typ 559, potocznie panelka) były bardzo do niego zbliżone wyglądem, a jednostka napędowa była jedynie nieznacznie zmieniana do lat 70. XX w., do czasu pojawienia się modelu 623 ("Bizon"), w którym zastosowano silnik dwucylindrowy.
Większość motocykli produkowana była w kolorze wiśniowym ze złotymi szparunkami, jednak w wersji eksportowanej do Niemiec wykonywano również malowanie czarno-szare ze złotymi szparunkami.

.:: Wstecz